Adaptive sync display-technologieën van Nvidia en AMD zijn al een paar jaar op de markt en hebben veel populariteit gewonnen bij gamers dankzij een royale keuze aan monitoren met veel opties en een verscheidenheid aan budgetten.

Eerst momentum winnen5 jaar geleden, we hebben zowel AMD FreeSync als Nvidia G-Sync nauwlettend gevolgd en getest, en veel monitoren die beide inpakken.De twee functies waren vroeger behoorlijk verschillend, maar daarnaenkele updatesEnrebranding, de dingen van vandaag hebben de twee behoorlijk mooi gesynchroniseerd.Hier is een update over alles wat u vanaf 2021 moet weten.

De skinny op adaptieve synchronisatie

FreeSync en G-Sync zijn voorbeelden van adaptieve synchronisatie of variabele vernieuwingsfrequentie voormonitoren.VRR voorkomt stotteren en screen tearing door de vernieuwingsfrequentie van de monitor aan te passen aan de framesnelheid van de inhoud op het scherm.

Normaal gesproken kunt u V-Sync gewoon gebruiken om de framesnelheden te vergrendelen op de vernieuwingsfrequenties van uw monitor, maar dat brengt enkele problemen met invoervertraging met zich mee en kan de prestaties vertragen.Dat is waar oplossingen met variabele vernieuwingsfrequenties zoals FreeSync en G-Sync binnenkomen.

FreeSync-monitoren gebruiken de VESA Adaptive-Sync-standaard, en moderne GPU's van zowel Nvidia als AMD ondersteunen FreeSync-monitoren.

FreeSync Premium-monitoren voegen nog een paar functies toe, zoals hogere vernieuwingsfrequenties (120 Hz of hoger bij resoluties van 1080p of hoger) en lage framerate-compensatie (LFC).FreeSync Premium Pro voegt HDR-ondersteuning toe aan die lijst.

G-Sync maakt gebruik van een eigen Nvidia-module in plaats van de gebruikelijke display-scaler en biedt een paar extra functies zoals Ultra Low Motion Blur (ULMB) en Low Framerate Compensation (LFC).Als gevolg hiervan kunnen alleen Nvidia GPU's profiteren van G-Sync-monitoren.

Begin 2019, nadat Nvidia FreeSync-monitoren begon te ondersteunen, voegde het een paar niveaus toe aan zijn G-Sync-gecertificeerde monitoren.Bijvoorbeeld G-SyncUltieme monitorenvoorzien van eenHDR-moduleen de belofte van een hogere nits-rating, terwijl reguliere G-Sync-monitoren alleen adaptieve synchronisatie bieden.Er zijn ook G-Sync-compatibele monitoren, dit zijn FreeSync-monitoren die Nvidia "waardig" acht om aan hun G-Sync-normen te voldoen.

Het basisdoel van zowel G-Sync als FreeSync is het verminderen van schermscheuren door middel van adaptieve synchronisatie of variabele vernieuwingsfrequentie.In wezen informeert deze functie het beeldscherm om de vernieuwingsfrequentie van de monitor te wijzigen op basis van de framerate van de GPU.Door deze twee snelheden op elkaar af te stemmen, wordt het grove artefact dat bekend staat als schermscheuren verminderd.

De verbetering is behoorlijk merkbaar, waardoor lage framesnelheden een niveau van vloeiendheid krijgen dat vergelijkbaar is met60 FPS.Bij hogere vernieuwingsfrequenties wordt het voordeel van adaptieve synchronisatie verminderd, hoewel de technologie nog steeds helpt bij het elimineren van schermscheuren en haperingen veroorzaakt door schommelingen in de framesnelheid.

De verschillen uit elkaar halen

Hoewel het voordeel van variabele vernieuwingsfrequenties min of meer hetzelfde is tussen de twee standaarden, hebben ze buiten die ene functie enkele verschillen.

Een voordeel van G-Sync is dat het voortdurend de overdrive van de monitor aanpast om ghosting te helpen elimineren.Elke G-Sync-monitor wordt geleverd met Low Framerate Compensation (LFC), waardoor ervoor wordt gezorgd dat zelfs als de framerate daalt, er geen lelijke trillingen of problemen met de beeldkwaliteit zullen optreden.Deze functie is te vinden op FreeSync Premium- en Premium Pro-monitoren, maar is niet altijd te vinden op monitoren met standaard FreeSync.

Bovendien bevat G-Sync een functie genaamd Ultra Low Motion Blur (ULMB), die de achtergrondverlichting synchroon met de vernieuwingsfrequentie van het scherm laat flitsen om bewegingsonscherpte te verminderen en de helderheid te verbeteren in situaties met veel beweging.De functie werkt met hoge vaste vernieuwingsfrequenties, doorgaans op of boven 85 Hz, maar er is wel een kleine helderheidsreductie.Deze functie kan echter niet worden gebruikt in combinatie met G-Sync.

Dat betekent dat gebruikers moeten kiezen tussen variabele vernieuwingsfrequenties zonder haperingen en tranen, of hoge helderheid en weinig bewegingsonscherpte.We verwachten dat de meeste mensen G-Sync gebruiken vanwege de soepelheid die het biedtliefhebbers van esportszal de voorkeur geven aan ULMB vanwege zijn reactievermogen en helderheid, ten koste van scheuren.

Omdat FreeSync standaard beeldschermschalers gebruikt, hebben de compatibele monitoren vaak veel meer connectiviteitsopties dan hun G-Sync-tegenhangers, waaronder meerdere HDMI-poorten en oudere connectoren zoals DVI, hoewel dat niet altijd betekent dat adaptieve synchronisatie over al deze poorten zal werken. connectoren.In plaats daarvan heeft AMD een voor zichzelf sprekende functie genaamd FreeSync via HDMI.Dit betekent dat FreeSync, in tegenstelling tot G-Sync, variabele vernieuwingsfrequenties mogelijk maakt via HDMI-kabels versie 1.4 of hoger.

Het gesprek over HDMI en DisplayPort neemt echter een iets andere wending als je over tv’s begint, omdat sommige G-Sync-compatibele televisies de functie ook via een HDMI-kabel kunnen gebruiken.